9 Nisan 2013 Salı

Neden terbiyesiz oldum?


Merhaba sevgili okur,

Size bugün bir neden sonuç ilişkisinden bahsedeceğim. Neden diye sormaktan vazgeçtiğimiz zaman daha mutlu olduğumuza hem fikir isek neden diye sormaya niye devam ederiz? Evet bence de çok karışık. Seviyoruz bu karman çorman halleri. Ortada hiç bir şey yokken ağlamak istemek gibi. Çünkü o ertelenmiş bir göz yaşı. Nerede ortaya çıkacağı belli değil ki...

Hayattaki hiç bir hatamdan pişman değilim. Aksine hatalarımı çok seviyorum. Onlara gözüm gibi bakıyorum. Çünkü hatalarım benim için çok değerli. Her biri için çok büyük bedeller ödedim. Bu sebeple onlar benim hazinem, bir nevi çeyizim. Bence sizler de hatalarınızı sevin ve koruyun. Onlarla dertleşin, arada bir konuşun.

Hatalar bize bambaşka bir bakış acısı getirebiliyor. Belki de eski halinizden eser kalmıyor. Sizi değiştiriyor, etrafınıza duvarlar örüyor. Ben hatalarımın sonucu terbiyesiz oldum. Hatalarım bende böyle bir mutasyon yarattı. Bazılarında ise gereksiz öz güven yaratıyor. Gördüğüm kadarıyla onlar da hata yapmaya devam ediyor. İşte o zaman hatalarını göremiyorsun. Sana hatanı göstermek isteyene de 'ne saçmalıyor bu' diyebiliyorsun. Bu yüzden ben terbiyesiz olmanın daha zararsız olduğuna inanıyorum.

Hataların acı yanı yok değil. Ben hep acı yanlarıyla tanıdım onları. Çünkü ben başkalarına güvenerek yaptım hatalarımı. Eğer kendi düşüncelerim ve isteklerim için hata yapsaydım, kendi düşen ağlamaz der ayağa kalkardım. Fakat başkalarına güvenip aldanmak üzüyor. Bu yüzden bir hata yapıyorsanız bu kendi emeğinizle olsun. Başkasının katkısı olursa daha da yorulursun.

Mesela ben hayatı nasıl istediysem öyle yaşadım. Ağlamak isterken gülmek hariç. Eğer aksini yapmış olsaydım hayatta hiç gülmemiş olacaktım. Bazen koy götüne dedim güldüm, bazen gülmek için güldüm, bazense gözyaşlarımı sabırsızlıkla görmek isteyenlere inat güldüm! He bu  arada gülerken de sövdüm, yalan değil.

Ama ben küfür etmeyi hiç sevmedim. Sadece yakışana ettim.Ettiğimden de hiç pişman değilim. Anasını sevseydi yapmazdı dedim. Hayatımda hep bu mantıkla ilerledim. Bazen acımasız, bazen de bencildim. Şimdi daha yüksek bir sesle yine ediyorum. Kader midir nedir bilmem ama ben hep yakışanı buluyorum.